Lieve zomer

Wat ben je vreemd als niet wordt ingeluid op de weiden van Werchter, voort danst tijdens de Gentse feesten en nasmeult op de ritmes van een – al dan niet vegetarische – zomerbarbeque. 

Normaal word je door ieder met open armen ontvangen, als een aangename rustpauze in het dagdagelijkse gehaast van werk of studies. Dit jaar word je misschien minder hartelijk onthaalt, bij gebrek aan plannen om naar uit te kijken of toekomstvisie wanneer je afgelopen bent. 

Wanneer je op je einde loopt, kan de melancholie die daarmee gepaard gaat vaak gesust worden door mooie vooruitzichten die we reeds maakt voor het najaar. Al dit wordt dit jaar op zijn kop gezet door onvoorziene omstandigheden die onze wereld teisteren. Geldt dit als overmacht voor het leven? Want het is iets wat mij en wellicht menig anderen soms met triestheid en verwarring overspoelt. 

Maar dat is oké. Toch ga ik van je genieten. Van je zon die op mijn snoet rust wanneer ik in de tuin zit. Van je warmte die mijn huid streelt wanneer ik een wandeling of fietstochtje maak langs idyllische plekjes die zo dichtbij liggen maar altijd overschaduwd werden door de lokroep van exotische bestemmingen. Van de rust die je dit jaar met je meebrengt in plaats van de vele sociale verplichtingen die de zomer soms ook tot een sleur maken. Bedankt dat je er bent, ondanks alles. 

Liefs, 

Ik