De school van het leven

Ik geloof niet dat iemand kan zeggen zijn tijd op de schoolbanken te hebben uitgezeten zonder één keer te denken ‘waarvoor ga ik dit ooit gebruiken?’. Steeds vaker vraag ik me echter af ‘waarom hebben ze me dit niet geleerd?’. 

Al sinds mijn tiende verkondig ik bang te zijn om ‘groot te worden’. De angst voor het volwassenen leven was er dus al toen ik nog maar net in mijn kinderschoenen paste. Opgegroeid met een licht Peter Pan-syndroom en met mijn 23^ste levensjaar in het vooruitzicht, voel ik me soms nog even onvoorbereid op dat volwassen leven – hoort dat eigenlijk al gestart te zijn? – als dertien jaar terug. Op momenten dat die angst toeneemt, vraag ik me af waarom we dit niet leren op school. Omgaan met het leven. Praktische dingen die ons voorbereiden op wat komt. Ze zeggen dat deze kennis komt met de jaren, met ervaring. Maar hoe kan je eraan beginnen zonder te weten waar de eerst stap te zetten? 

Ik denk dat dit moet geplaatst worden binnen het grotere plaatje. Ikzelf, net als mijn generatiegenoten, zijn opgegroeid parallel aan een exponentiële toename in mogelijkheden en keuzes. We moeten niet enkel groot worden, maar de verantwoordelijkheid om dat volwassen leven vorm te geven op de beste manier – in alle mogelijke betekenissen van het woord – weegt zwaar.  

En nu we toch bezig zijn over onderwijs en educatie, zijn er nog een aantal andere beschouwingen waar ik wat aandacht aan wil besteden. Naast het leren omgaan met jezelf en je eigen leven, zou de school ook een uitstekend platform zijn om te leren hoe we moeten omgaan met anderen. Recente gebeurtenissen tonen dat we allemaal wel wat (meer) scholing zouden kunnen gebruiken op dat vlak. Wellicht zou het een grote hulp zijn als we op school elkaar reeds meer ‘ontmoeten’. Als de geschiedenisles ons niet enkel vertelt dat Amerikanen de goeden zijn en Russen de slechten. Als we niet steeds het westerse perspectief krijgen ingeprent, maar dit ook eens wordt opengetrokken. Als we ook opgeleid worden in racisme en andere problematieken. Dit zijn de zaken die ons zouden kunnen helpen ons werkelijk te ontplooien. Als beter mens. Als liefhebbende medeburger. 

Of om het gewoon te zeggen in de prachtige woorden van Aristoteles: “educating the mind without educating the heart is no education at all”.