Blok

Het behulpzame comfort van de bureaustoel. 

Het geruststellende monotone ritme van de dagen. 

Boeken die in pakjes worden gepresenteerd. 

Wijsheid die bij elke bladzijde wordt geschonken. 

Romantiseren helpt. Al was het maar door het idee dat deze realiteit ergens bestaat (wellicht alleen in mijn fantasie). Helaas is dit niet de werkelijkheid voor velen, in deze – not so wonderful – tijd van het jaar. Behulpzaam comfort wordt pijnlijke rug en stramme spieren. Monotoon ritme wordt stress en nachtelijke overuren. Pakjes worden vloeken. Wijsheid wordt overlast. Brein out. 

Toch helpt deze overdrevenheid ergens om de draaglijkheid van het normale in te zien. Hoewel dit verre van mijn favoriete periode is, is het ook niet mijn minst favoriete. In plaats van te rennen van de ene les naar de andere met flarden informatie in mijn hoofd die ik niet aan elkaar kan knopen, kan ik me nu tenminste focussen op één ‘pakje wijsheid’ per examen. De stukjes van één specifiek onderwerp bij elkaar rapen tot de puzzel in elkaar valt. Tot alles samen klikt. Het ‘aha-moment’. Heerlijk! Ik kan me dagen, wekenlang verschansen in mijn veilige nest zonder dat iemand er vreemd van opkijkt – training en vettig haar inclusief. Haha! Er zijn dus best ook wel fijne kanten aan. Wanneer ik die even vergeet probeer ik me te focussen op hoe fijn het is eigenlijk mijn diploma te kunnen halen door me te verdiepen in onderwerpen die me echt boeien. Door de stress en de druk die ons worden opgelegd gaat dit helaas vaak verloren en wordt studeren en vooral examens herleid tot het - ironisch genoeg – hersenloos opslaan van informatie om deze daarna weer te reproduceren. Volgens mij is niet de beste manier, noch om écht bij te leren, noch om mensen te motiveren er überhaupt aan te beginnen. Maar wat moet dat moet en totdat zij die er echt iets aan kunnen veranderen dit hebben ingezien blijf ik mezelf mooie verhaaltjes wijsmaken om deze periode door te komen. Let the magic work.