Zacht activisme

Zacht activisme (ww): een activisme waarbij je krachtig strijd voor wat je belangrijk vindt, maar daarbij je eigen strategie bepaalt, je eigen strijd(en) kan kiezen en de balans zoekt die voor jou goed voelt.

 

Hoewel ik de stiekeme droom heb er één te zijn, heb ik het gevoel dat het label ‘activist’ niet op mij van toepassing is. Naar mijn mening sta ik niet genoeg in de vuurlinie om een ‘echte’ activist te zijn. Durf ik niet hard genoeg te roepen. Blijf ik bang aan de zijlijn staan.

 

Daarnaast ben ik ook al lang op zoek naar wat mijn strijd dan zou zijn, activist zijnde. Ben ik eerder iemand die vanuit haar verleden oproept tot aandacht voor mentale gezondheid en body positivity, of toch maar eerder een milieuactivist?

 

Geleidelijk aan begin ik me neer te leggen bij de term ‘activist’, omdat ik besef dat we niet allen op de barricades hoeven te staan. Rechtvaardigheid, in welke vorm dan ook, is altijd één van mijn basiswaarden geweest, die ik uitdraag op mijn manier. Door bijvoorbeeld in mijn pen te kruipen. Of de discussie aan te gaan wanneer ik uitspraken hoor die ik niet ok vind. Laatst deed ik voor het eerst mee aan een actie. Op straat. Met vlaggen en slogans – alles erop en eraan. Hoewel ik de actie op zich geslaagd vond en ervan overtuigd ben dat dergelijke signalen nodig zijn, voelde ik me in alle eerlijkheid wat ongemakkelijk. Als een vis, maar dan in de verkeerde wateren. 

 

Daarnaast probeer ik me te ontdoen van alle verdere specifiëringen die aan de term ‘activist’ worden gekleefd. Want valt er eigenlijk een onderscheid te maken? Wanneer je je uitspreekt voor body positivity en mentale gezondheid, kan je niet anders dan dit iedereen toewensen, toch? Maakt je dat dan niet onmiddellijk ook een sociale rechtvaardigheidsactivist? En ben je dan aan het streven voor sociale rechtvaardigheid, kan je toch onmogelijk ontkennen dat het milieu waarin we sociaal wezen van uiterst belang is en beschermd dient te worden? Ik ben altijd al een kleine kameleon geweest. Niet in staat één hobby te kiezen of me te beperken tot één interesseveld. Ook wat betreft activisme, kan en wil ik geen keuze maken. Want ik wil de boodschap van body positivity mee helpen uitdragen. Ik wil de hand reiken naar zij die streven naar een toekomst waarin alle mensen gelijkwaardig behandeld worden. Ik wil mijn zaadje planten om de aardbol waarop we leven groen genoeg te houden om ook zij die na ons komen te kunnen voeden. 

 

Begrijp me niet verkeerd. Ben jij reeds je vlaggen en slogans aan het voorbereiden voor een komende actie? Geweldig! Kan jij je passioneel toeleggen op één specifiek thema? Bewonderenswaardig! Ik zeg alleen maar dat het ok is om jouw strategie te kiezen. Dat het aan jou is om je strijd(en) te bepalen. Alsook hoe ver je daarin gaat. Want misschien weet je wel dat veganistisch zijn de beste oplossing is voor dier en milieu, maar ben je vandaag nog niet klaar om die stap te zetten. Tot het extreme gaan is alleen maar de snelste manier naar afhaken. Strijd dus hard voor wat je belangrijk vindt, maar wees zacht voor jezelf. Respecteer je eigen grenzen. Wees een zachte activist.

 

Beschouw ik mezelf vandaag dus als een activist? Nog niet helemaal. Maar ik weet wel dat ik me elke dag probeer in te zetten om een steentje te verleggen, en dat maakt de rivier alweer een stukje toegankelijker.

* * *

 

Onlangs ben ik op een boek gebotst dat perfect past bij het thema van deze blogpost. Het bevat namelijk ALLE aspecten van activisme. En dus is er geen betere tip dan dit ene alomvattende boek. Het staat alvast hoog op mijn verlanglijstje, en als ook jij geprikkeld bent na het lezen van deze blogpost, halen maar zou ik zeggen!

 

Lisa Jansen – laat je horen